top of page

Cevabı 'Seni Seviyorum' Oldu

  • 14 May 2018
  • 2 dakikada okunur

2002 yılında çalışmak için şeriatla yönetilen bir ülkedeydim. Gözlerimde çok rahatsız edici kızarıklık vardı. Gittiğim hastanede 6 ay tedavi gördüm. Gözümün iyiye gittiğini söylüyorlardı, ancak söylenenin aksine daha kötüye gidiyordu. Gözlerimin ikisi de iyice kasılmaya başlamıştı.

Tedavi olduğum hastaneyi değiştirip farklı hastaneye gittim. Muayeneden sonra kan tetkikleri yapıldı ve ertesi güne randevu verildi. Ertesi gün gittiğimde, tetkiklerin kaybolduğunu söyleyip tekrar kan aldılar. Ondan sonraki gün tekrar gittiğimde gözümdeki enfeksiyonun HIV’e bağlı olduğunu söylediler.


Doktora ‘HIV’in ne olduğunu bilmiyorum’ dedim. Doktor ‘AIDS’ dediğinde şok oldum. Pasaportumu istediğinde ‘neden’ diye sordum. ‘Senin dışarıda dolaşman çok tehlikeli’ deyince elim ayağıma dolaştı.


Hemen bir arkadaşımın acil yanıma gelmesini istedim. Arkadaşım geldiğinde durumumu anlattım. Türkiye’ye gitmem için yardım istedim. Çevresi çok geniş olmasına rağmen 10 günde Türkiye’ye geldim.


Ölümün ensemde olduğunu hissettim. İdam korkusu, AIDS korkusu, kör olma korkusu. Günlerce uyuyamadım. Ülkeyi terk edip, ülkeme gelene kadar çok sıkıntı çektim.


Türkiye’ye dönünce, İstanbul Üniversitesi (Çapa) Tıp Fakültesi’nde tetkikleri yeniden yaptırdım. Sonuçlar yine pozitifti. CD4’lerim %1 di. Yani AIDS evresindeydim. Hemen HIV tedavisine başlandı. Eş zamanlı olarak gözdeki enfeksiyonun tedavisine de başlandı. Yurt dışında vermiş oldukları göz damlasının gözdeki iltihabın yayılmasına neden olduğunu söylediler. Ve maalesef geç müdahale nedeniyle bir gözüm görme yetisini kaybetti.


Uzun süreçten sonra almış olduğum ARV (HIV’i baskılayan) tedavi cevap verince sosyal güvencemi yaptırdım. Tedavi sırasında yaşadığım sıkıntılar küçümsenmeyecek kadar büyüktü. Bazı doktorlar azarlıyor, hemşireler hakaret ediyordu. Etik olmayan davranışlara maruz kalıyordum. Hemen hemen her gittiğimde yakışıksız hal ve hareketlere katlanmak zorunda kalıyordum.


O dönem, SSK eczanelerinden ilaç temin etmek deveye defalarca hendek atlatmaktan daha zordu. Tanıdan 7 yıl sonra HIV’le yaşayan başka bireylerle tanıştım. Çok güzel, tarifi mümkün olmayan bir duyguydu. Hak ihlalleri ile ilgili bilgi edindikten sonra hayatım değişti.


Mühendis olduğum için özel sektörde iş bulmam çok zaman almadı. Hemen işe başladım. İşe başladıktan 1 yıl sonra hoşlandığım kızla sözlendim. Nişan falan derken evlilik hazırlıkları başladı.


Nişanlıma HV’le yaşadığımı kolay olmasa da söyledim. Anlatırken kalp atışlarıma hakim olamıyordum. Geveleye geveleye anlattım. Onu kaybetmek istemiyordum. Nişanlımın cevabı ‘Seni seviyorum’ oldu.


Evlendikten sonra anne - baba olma hayalleri kurmaya başladık. Hayallerimizi gerçekleştirmek için bebek sahibi olmaya karar verdik. Yıkama yöntemiyle 3. denememizde olumlu sonuç aldık. Dünyalar güzeli biricik meleğimiz şimdi 8 aylık oldu. Kızım HIV negatif ve gayet sağlıklı.

Allah bebek sahibi olmak isteyen herkese nasip etsin.


Saygılarımla,


Meçasu


Comments


Son Paylaşımlar

© 2018 Pozitif-iz Derneği / İSTANBUL

 0535 519 54 95

  • Facebook App Icon
  • Twitter App Icon
  • Instagram Sosyal Simge
bottom of page